شیخ اسد الله زائر عتبات عالیات بود، نجف اشرف، از حرم که برگشت خوابید، در عالم رویا مولا علی بن ابی طالب آمدند به دیدارش، پرسید از حضرت،یا امیرالمؤمنین! آیا در مدت عمرم موفق به زیارت مولا و سیدم و امام زمانم شده ام یا نه؟»
حضرت جواب دادند: بلی.»، گفت: کجا؟» فرمودند: حرم من علی (علیه السلام) در وقت فلان و روز فلان، مشرف شدی، آمدی کنار قبر و پایین پای من که نماز بخوانی، دیدی سیدی جلوتر نماز می‌خواند و قرائت او بسیار جلب توجهت کرد.
تصمیم گرفتی نصف پولی را که در جیب داری بعد از فراعت ایشان از نماز به او بدهی، و گوش دادی به قرائت او، بیشتر جذبت کرد، تصمیم گرفتی تمام پولت را به او بدهی و ایشان بعد از سلام نماز، روی خود را برگرداند و به جانب تو و فرمودند: تو فردا نیاز به آن خرجی داری، لازم نیست به من بدهی؛آن سید امام زمانت بود.»
امام زمان ارواحنافداه از فردای همه ی ما با خبر هستند،مولا حتی آخرین برگ کتاب زندگی مان را می دانند،بیایید تا فرصت هست دخیل ببندیم به چشمان زهرایی اش و بخواهیم از وجود مبارکش، دمِ رفتنمان کاری با ما کند که جد غریبش با حُر کرد،آقاجان اگر نشد عباست باشم،حُرِّ پشیمانت که می توانم بشوم.
برداشتی آزاد از کتاب شریف اثبات الولایه.
نماز ,امام ,علی ,فرمودند ,قرائت ,تصمیم ,به او ,بعد از ,تصمیم گرفتی ,بدهی؛آن سید ,امام زمانت
درباره این سایت